DİĞER TÜRLER

Akarlar

Çoğunluğu 1 mm'den daha kısa olan binlerce akar türü vardır. Basık vücutları prosoma ve karından oluşur. Akarlar dört çift bacak taşımaktadır.

Yumurtadan başlayarak, bu örümcekler, tam olgunlaşmadan önce larval ve pupal aşamaları boyunca gelişir. Karada ve suda hayatta kalabilirler. Çoğu akar hayvanlara zararlı olmasa da, bazı türler parazit niteliktedir.

Hayvan barınaklarına saldıran parazit akarlar, mange olarak bilinen ciddi cilt iritasyonuna neden olabilir. Kuş akarları benzer şekilde kümes hayvanları için rahatsızlık verici iken, örümcek akarları bitkileri tahrip edicidir. Bazı parazit türler, ev sahiplerinin solunum yolları içinde bulunduğu için diğerlerinden daha tehlikelidir. Bazıları tehlikeli hastalıkları transfer edebilir.

Akrep

Kendilerini korumak amacı ile bazı türleri insan ve hayvanları sokarak zehirlenme ve ölümlere neden olabilirler. Akrebin cinsi ve zehiri ile bağlantılı olarak kalpte ciddi ritm bozoklukları oluşabilir. kaygan yüzeylere tırmanamayan akrepler geceleri aktiftirler. Akreplere karlı bölgeler hariç hemen hemen her bölgede duvar yarıklarında, taşların altında, yer altında kazdıkları dehlizlerde rastlayabilirsiniz. Gebelik süreleri 7 ila 12 ay süren akrepler, türüne bağlı olarak 30 ila 110 yavru bırakır. Tavuk ve kedi gibi evcil hayvanlar akrepleri sizden kurtarabilirler. Akreplerden kurtulmak istiyorsanız bulunduğunuz ortamı temiz tutmalı çöplerden kurtulmalı duvar kenarındaki çatlak yarıkları ve tesisat girişlerindeki boşlukları doldurmalısınız.

Fare

Farelerin son derece güçlü duyuları vardır. Dokunma ve koklama duyularının gelişmiş olmasının yanı sıra Fareler iyi koşucu, iyi tırmanıcı ve iyi yüzücüdürler. Farelerin doğal düşmanları kediler, baykuşlar, sansarlar ve yırtıcı kuşlardır. Çeşitli markalarda ki fare zehirleri ile kolayca etkisiz hale gelebilir Farelerde kusma refleksi olmadığından ilaç ve zehirler, yeme miktarlarına göre kesin etkilidir. İdrar dışkı ve kılları ile yiyeceklerin bakterilerle kirlenmesine sebep olup isanlara tifo bulaştırabilirler. Fareler düzenli olarak dişlerini törpüleme ihtiyacı duyduğu için, ip, elektrik kablosu vb. cisimleri çiğneyerek maddi zararlar verip yangınlara da sebep olabilirler. Yaşam alanlarınızı istila eden fareler ile mücadelenin yanında en önemli olan farelerin giriş noktaları tespit edilip uygun teknikler ile kapatılmasıdır.

Kara Dul Örümcekleri

Kara Dullar karınlarındaki kırmızı, kızıl renkli, kum saati şeklindeki işaretiyle tanımlanan ünlü örümceklerdir. Aslında birkaç tür için kara dul ismi kullanır. Bu türler dünya ılıman bölgelerinde bulunur.

Zehir

Bu örümceğin ısırığı çok korkutucudur. Ününü görünüşü kadar bu zehirden alır. Çünkü zehiri bir çıngırak yılandan 15 kat daha güçlüdür.

Sadece dişileri insan için tehlike oluşturur. Erkekleri küçük ve zararsızdır.

Dişilerin ısırıkları insanlarda kas ağrıları, mide bulantısı ve diyaframın felç ederek solunum güçleşmesine neden olur. Ancak, popüler inancın aksine, ısırılan insanların çoğunda ölüm dahil ciddi bir hasar görülmez. Ancak yine de ısırıklar ölümcül olabilir - genellikle küçük çocuklar, yaşlılar ya da sakat kişiler için. Neyse ki ölümler de oldukça nadirdir. Aslında bu örümcekler çekingendir. Yalnızca kendini savunma konusunda ısırğa başvururlar. Örneğin birisi kazayla onların üzerine oturduğu zaman.

Kara Dulun ısırdığı risk altındaki hayvanlar, böcekler ve erkek kara dul örümcekleridir. Dişiler, böceğin kara dul olarak adlandırılmasına sebep olan korkunç bir davranışla çiftleştikten sonra bazen eşlerini öldürür ve yerler. Kara dullar, bu şiddet dolu çiftleşme ritüeli hariç, yıl boyunca yalnızdırlar.

Örümcek

Dünyanın her bölgesinde yaşamını sürdürebilen bir canlıdır. Örümcekler kendinden küçük yada büyük diğer böcekleri yiyerek beslenirler. İnsanların ölümüne sebep olan türleri de vardır. Örümcekler karıncalar gibi koloni halinde yaşamazlar. Bazı küçük örümceklerin büyüklerden daha zehirli olduğu biliniyor. Sadece türkiye de 500 e yakın örümcek çeşidi vardır. Bu yüzden yaşam alanınıza yuva yapmış bir örümcek görürüseniz profesyonel haşere ilaçlama şirketlerinden destek alın. Örümcek ilaçlaması normal haşere ilaçlamasındaki standart uygulama ve ilaçlardan farklılık gösterir. 

Tarantula

Tarantulanın yaşam döngüsü erkeklerin eşlerini ararken bölgelerini terk ettikleri çiftleşme süreciyle başlar. Erkek tarantulaların kadınların yerini tespit edebilmek için çok uzak mesafelerde seyahat ettiği bilinmektedir, bu da insanların göç ettiklerini düşünmelerine neden olur. Ne yazık ki, dolaşırken insanların yollarına veya insanlara ait evlerde insanlarla temas kurabilir. Tarantulalar (Theraphosa apophysis), bilinen en büyük araknitlerdir. Ortalama olarak, boyları 7-10 cm'dir. Ancak, 30 cm'yi aşabilirler. Tarantulalar çeşitli renk, ebat ve yaşam alanlarında bulunur. Çoğu siyah veya kahverengi renkte olup tüylü bedenlere sahiptir. Tarantula türleri, yoğun vücut tüylerine göre diğer örümceklerden ayırt edilebilir. Birkaç türün ayrıca bacaklarında farklı çizgiler bulunur. Alınan numunelerin büyüklüğü, tarantula'nın bol tüylerinden dolayı aşırı derecede abartılıdır. Tarantula'nın tüm gövdesini kaplayan bu saçmalık, yırtıcılara karşı bir savunma mekanizması olarak hizmet eder. Görünüşte korkutucu olmasına rağmen, tarantula kışkırtıldığında sadece agresiftir.

Tarantula'nın dış iskelet olarak bilinen güçlü dış kısımları vardır. Tarantula'nın vücudu iki ana bölümden oluşur: prophoma, cephalothorax olarak da bilinir; karın ya da opistohomoma. Bu iki parçaya, püskül veya tarantula vücudunun beli olarak algılanan pregenital somite katılır. Bu pedikül, tarantula hareketliliği ve çevikliği için çok önemlidir çünkü opistohomoma daha geniş bir hareket aralığı sağlar. Tarantula'nın sekiz ayaklı, pedipalp ve sivri dişler de proomada tarantulanın vücuduna bağlanır. Zehir salan chelicerae veya fangs, tarantula'nın gözlerinin altında bulunur. Tarantula bacaklarında yedi segmentli ve tırmanış için kullanılan geri çekilebilir pençelerinin olduğu özellik vardır. Bacaklarda bulunan tüyler dik veya kaygan yüzeylerde tırmanmada da yararlıdır.

 

Tarantula'nın besin kaynağında çekirge, böcek ve diğer örümcekler bulunur. Fareler, kurbağalar, yılanlar, kurbağalar ve kertenkeleler gibi omurgalıları da türüne göre avlarlar. Uçan böcekler, güveler ve kurbağalar üzerine avlanırken Her ne kadar ipek üreten yetenekleri olsa da, çoğu tarantula avlarını tuzağa düşürmek için havadan ağlar ile örgü yapmazlar. Daha ziyade pusu stratejilerini kullanırlar. Çoğu tarantula, türüne bağlı olarak, yürürken av yakalamak için yuvalarından gizler veya yemeğe bakan oyuğa yakınlaşırlar. Tarantula avı için çabucak hareket eder ve felce uğratabilmek için avlarına zehir ile enjekte eder. Bu zehir, küçük hayvanlar için toksiktir ancak ortalama bir insan yetişkin için hayati tehlike oluşturduğu bilinmemektedir. Tarantula genellikle kurak bölgelerde ve tropikal yağmur ormanlarında yaşar. Ortak isminin de ima ettiği gibi, çöl tarantulası kurak yaşam ortamlarında da bulunur. 

 

Tarantula lar ipek üretebilir ve türlere bağlı olarak benzer amaçlarla kullanabilir. Arboreal tarantüllerin çoğu ipekten yapılmış evleri ağacın deliklerinde veya diğer aralıklarda oluşturuyor. Gömülü karasal türler bile yuvalarını çizmek için ipek kullanıyor ve bazıları ipekleri, kulübelere benzer kapılara benzeyen girişler oluşturmak için kullanıyor. Tarantula ipekleri, evin dışında tehdit veya avın varlığına karşı uyaran bir alarm sistemi görevi görür. Saldırgan potansiyel bir av olur ise, tarantula onu yakalar ve bastırır. Erkek tarantulaı genellikle dişisi kadar yaşamaz bazı türlerin dişileri 35 yıla kadar yaşar.

 

Tarantula nın uzun iğneye benzer fang'ları var. İnsanları nadiren ısırırlar, ancak kışkırtıp kaçarlarsa kendilerini savunamazlarsa yapabilirler. ABD tarantulas ısırıkları normalde ciddi değildir ve ısırık bir bal arısı sokması ile karşılaştırılabilir ağrı üretir. Bununla birlikte, bir tarantula, tarantula zehirine karşı oldukça alerjik bir kişiyi ısırırsa, ısırıklara verilen tipik reaksiyonlar, tarantula sokmasının oluştuğu yerde ağrı, nefes alma zorluğu, kaşıntı, hızlı kalp atışı yapabilir. Tarantullar zorlayıcı yırtıcı olsalar da, diğer canlıların avıdırlar. Memeliler, kuşlar ve sürüngenler gibi diğer avcılar tarantula'ya saldırır. Sonuç olarak, tarantula bir dizi koruyucu mekanizma geliştirmek zorunda kaldı. Yeni Dünya tarantulaslarının bedenleri genellikle savunma saçlıdırlar. Tüyler ürpertici olarak bilinen bu tüyler, bir saldırganın cildi ile temas ettikten sonra ciddi tahrişe neden olur. Yırtıcı, bu rahatsızlıktan kurtulmaya çalışırken, tarantula'nın kaçması ve gizlenmesi için zaman tanınır. Tarantula da karınlarını arka ayaklarıyla hızlıca ovuşturarak saçları havaya atabilir. Saçlar başarısız olursa, tarantula ayaklarını açığa çıkarmak için sırt üstü bacaklarında koşabilir daha da kışkırtıldığında ısırır. Kaşıntı ve rahatsızlığa neden olan ürtiker kılları serbest bırakır. Bazı türler bu saçları arka bacaklarla avcıya atma yeteneğine sahiptir.